De sterrenpracht boven de Makgadikgadipans wordt steeds duidelijker
zichtbaar en tot het slapen gaan verwarmen we ons aan het vuur en aan de hemel. Wat een geweldige plek. Ik kan niet stoppen met kijken, naar die werkelijk
waanzinnige sterrenhemel boven ons. Een bijna witte baan met daar omheen duizenden en duizenden
sterren. En het is zó STIL. Zo verschrikkelijk stil. Het is misschien wel het mooiste wat ik ooit heb gezien of meegemaakt. Ik voel me los
van de aarde; in een andere wereld, al weet ik niet waar. Tegelijkertijd voel ik me heel dicht bij de oorsprong. Het leven zoals het ooit was.
Ik ben één met de sterren, de nacht, het zwarte donker, de stilte en het niets.
Zimbabwe en Botswana 1995
Het is twee jaar na onze eerste Afrika-reis als we weer naar dit
continent vertrekken. Tussen 10 augustus en 9 september 1995 zijn Zimbabwe en Botswana aan de beurt. Ons groepje telt slechts elf personen. We worden
verdeeld over twee 4x4-jeeps. Een deel van het gezelschap slaapt in tenten en het andere deel in stenen accommodatie.
We zien een overweldigende sterrenhemel boven de Makgadikgadi-pans, ons verblijf in de Okavango-delta is fantastisch en ook
de Victoria-watervallen maken veel indruk.
Desondanks is het niet onze gelukkigste Afrika-reis. Onderweg gaat veel mis, onder meer door een onervaren reisleider, die
moet kiezen tussen de groep en zijn meereizende Afrikaanse vrouw. Bij de Chobe-rivier beleven we angstige ogenblikken als we worden
ingesloten door twee kuddes olifanten. En de reserve benzinetank klapt om in de aanhanger, over al ons eten.
Ook valt het landschap wat tegen en zien we heel weinig wild. De verrukking van Kenya en Tanzania voelen we hier niet.
Maar Afrika blijft Afrika en opnieuw beleven we een onvergetelijke reis.
Van deze reis is een
reisverslag.
Hieronder kunt u gelijk naar een gewenste pagina uit het reisverslag.
terug naar Truck en Jeep
Deze reis is gemaakt met InTours uit Baarn
