Kenya 2010
De meeste dagen van onze week in het zuiden van Kenya brengen we door aan de kust. We blijven in het kleinschalige resort
Mbuyu beach house in het plaatsje Msambweni, ongeveer 55 kilometer ten zuiden van Mombasa. Het is een waar paradijs, een oase
van rust, direct aan zee en ver weg van de drukke toeristische centra. Wij slapen in het grote, stenen huis, maar er zijn ook diverse kleinere
huisjes. Ondanks de aanwezigheid van de lauwe Indische oceaan pal voor de deur is er ook een groot zwembad. Als de gasten aan
het diner worden verwacht, luidt het personeel een grote bel. Wij verheffen ons uit onze luie ligstoelen en lopen de circa 100
meter naar het overdekte restaurant. Het eten is heerlijk. Na afloop kunnen we uitbuiken op de banken met zicht op de oceaan. In
het donker horen we alleen het ruisen van de branding. Verder niets. Stilte. Hoeveel plekken zijn er (nog) als deze? Stilte
wordt onbetaalbaar in onze wereld, maar hier valt dat alles mee.
Na enkele dagen luieren en wat wandelen, gaan we op een korte safari-trip. We hebben de eigenaren verzocht een korte tour in de
buurt samen te stellen. In een jeep rijden we naar de rand van de Taita hills, waar zich onze overnachtings-plek bevindt, de Sarova
Salt Lick Game lodge. De natuur in de
Taita hills is erg mooi en huisvest vele olifanten, zebra's, leeuwen, cheetahs, diverse bokjes, hartebeesten en buffels. Het
gebied ligt precies tussen de bekende wildparken Tsavo west en Tsavo east in. De lodge is gebouwd op palen, zodat het wild
als het ware onder het hotel kan doorlopen. De lodge is schitterend gelegen en vanaf het terras
op de eerste verdieping hebben de bezoekers goed zicht op de uitgestrekte vlaktes van Tsavo. Vlak voor het terras ligt een
waterhole waar veel wilde dieren komen drinken. In de dagen dat wij er zijn, zien we eind van de middag een enorme kudde buffels
op het water afkomen. De kleintjes spelen met elkaar en rennen om de volwassenen heen. De kudde beweegt zich langzaam maar gestaag
naar de grote drinkbak. Eerst eentje en even later staat de halve plas vol met buffels.
Het is sowieso wat schaars met het wild. We zijn in maart in Kenya en het is erg droog. Dan zie je altijd minder
wild, al was het maar omdat er weinig waterplekken (over) zijn, waar de dieren naartoe komen. In 1996 reden we ook door de
Taita hills en toen was alles drijfnat (ook in maart). Enorme kuddes olifanten, diverse leeuwen en veel ander wild kregen we toen
voor onze camera. Maar deze keer is de oogst mager. Wel zien we de altijd fenomenale en gracieuze cheetah, olifanten en zebra's.
Maar het landschap maakt veel goed, Taita hills en Tsavo zijn van een ongeëvenaarde schoonheid en altijd de moeite van het komen waard.
terug naar Truck en Jeep
