Zambezi-rivier
Na een sundown-cruise op de Zambezi-rivier met veel Britten en Australiërs, die door de gratis drank aan boord binnen een mum van tijd
stomdronken zijn én stomvervelend, maken we de volgende dag een wandeling langs de rivier. Een aanrader van onze Belgische
reisleider. "
Dat is leuk", zei hij. "
Moet je doen."
Aanvankelijk lopen we vlak langs het water, daar waar de krokodillen liggen. We realiseren ons niet dat ze wel eens in een oogwenk uit het water
komen en zo hun prooi meetrekken de diepte in. We staan echt geregeld veel te dicht bij de rand van de oever. Later trekt het pad meer
landinwaarts.
Pas helemaal op het einde van het pad, als we weer bij de weg komen, zien we een bord met de tekst: "Alle wilde dieren zijn gevaarlijk.
Hier lopen is op uw eigen risico." Maar dan hebben wij al een hachelijk avontuur achter de rug. Op het punt waar wij aan het begin van de wandeling
het pad inslaan, staat níet zo'n bord. Noch heeft onze reisleider een waarschuwing afgegeven. Integendeel.
We lopen al geruime tijd als ik ineens een groot, dik achterwerk van een mannetjesolifant voor me zie in de bosjes. Hij is heerlijk aan het
smikkelen van de takken en de bladeren. Oeps! Mijn hart klopt in mijn keel. De olifant staat slechts zo'n vijf meter voor ons en ik deins
achteruit. Mijn vriendin en ik krijgen prompt van de zenuwen de slappe lach. We hebben ontzettend veel geluk. De wind staat goed, hij kan ons niet
ruiken. Ik voel me erg opgewonden. Ik ben hartstikke bang, maar vind het ook erg spannend.
Voetje voor voetje schuifelen we zachtjes over het pad ietsje dichterbij en kijken vanachter een boom toe. Opeens draait de olifant zich
een kwart draai om en zien we zijn grote slagtanden schitteren in het zonlicht. Hij staat nu met zijn kop naar het pad gekeerd. Echt niet dat
we daar nog langs gaan. Door de bosjes lopen we een heel eind om, op onze hoede voor nog meer olifanten. We stuiten op impala's, koedoes en
bavianen, ook geen lieverdjes. Ze zitten in een troepje op het pad en kijken ons brutaal aan. Tja, wie hoort hier nu niet? Zo snel als we
kunnen passeren we de bavianen. Gelukkig laten ze ons met rust.
De Afrikanen noemen de olifant 'trouble-animal' en niet zonder reden. Ons gespotte exemplaar had ons makkelijk kunnen vertrappen als hij ons had
geroken.
Na Victoria Falls rijden we met de groep door het prachtige landschap ten zuiden van Lake Kariba: de Chizarira hills, de Mapongola hills en de
Whamira hills. Onderweg zien we honderden baobabs. Prachtig. Ze gedijen goed bij een constante warmte.
Lake Kariba
naar boven
vorige pagina
terug naar Truck en Jeep
