Liwonde
Na veel impala's en waterbokken wil de chauffeur/gids in Liwonde op zoek naar olifanten. Het is al behoorlijk schemerig en eigenlijk
staan we op het punt van omdraaien met de 4x4-jeep. Ineens zegt de chauffeur dat hij denkt dat hij er eentje zag. Een
olifant. We rijden door het hoge gras, waardoor het zicht op dieren wordt bemoeilijkt. Maar daar staat-ie. Een bul van
enkele jaren oud. De chauffeur gaat dichterbij. En nog dichterbij. Naar mijn mening iets té dichtbij. Slechts
enkele meters scheiden onze jeep van de olifant. Mijn
ervaring met olifanten is dat je ze moet respecteren en altijd een zekere afstand moet bewaren. Maar deze gids/chauffeur
heeft daar zo zijn eigen opvattingen over. Waarschijnlijk dragen de flitslichten van de fotocamera's ook niet veel bij
aan een harmonieuze relatie tussen ons en de olifant. Voordat we het goed en wel in de gaten hebben, neemt de bul een
zeer dreigende houding aan. Zijn grote oren flapperen in het halfdonker. De geluiden die hij uitstoot, gaan door merg en
been en klinken oerend hard in onze oren. Iedereen schrikt zich kapot. De chauffeur
zet de jeep in zijn achteruit. Veel te langzaam, naar mijn idee. Tergend langzaam rijden we terug. De bul blijft
vervaarlijk dichtbij en kan elk moment aanvallen. Seconden tikken weg, maar dan geeft de chauffeur eindelijk gas. De
groepsleden in de jeep sporen hem luid aan. "
Go, go, go, please", klinkt het meermaals en enigszins paniekerig. De
bul kan ons zomaar verpletteren. Iets verderop komt de jeep tot stilstand. De chauffeur neemt een wel heel relaxte
houding aan, terwijl de olifant nog altijd redelijk in de buurt is. De sfeer blijft angstig en we willen weg, weg van
deze plek. En weg van deze olifant. We sporen onze gids nogmaals aan tot actie. Uiteindelijk rijden we gelukkig door.
Nou, dit was niet mijn beste safari-moment.
Heelhuids komen we aan bij de prachtige Chinguni lodge. Tikje donker binnen in de koloniaal ingerichte ruimtes, maar
de sfeer is prettig, de safari-tenten zeer comfortabel en het eten is goed. Overal branden kaarsen, want er is geen
elektra. Met een biertje op onze eigen veranda komen we een beetje bij van ons avontuur. Het personeel ontsteekt de
stormlantaarns voor ons. De bavianen rennen rond onze tent. Qua ambiance is het hier prima toeven. Na nog een drankje
en een maaltijd vallen de oogjes toe.
South Luangwa
naar boven
terug naar intro
terug naar Truck en Jeep
