zwemmend nijlpaard in gorongosa national park
zwemmend nijlpaard in gorongosa national park

Gorongosa


leeuwen in boom ingang gorongosa national park waterbuck sabelantilope Als we aan het eind van de game-drive willen uitstappen bij de lodge, horen we van andere toeristen dat er leeuwen zijn gezien, niet ver van onze accommodatie. De chauffeur aarzelt geen moment, hij start de motor weer en iedereen blijft zitten. Met wild kun je doorgaans beter een beetje haast maken als je nog wat wilt zien. Zo niet deze keer. Twee leeuwen liggen in een boom! Volstrekt bewegingsloos hangen ze op een stevige tak. Mijn vriendin en ik hebben op onze Afrika-reizen al best heel wat leeuwen gezien, maar nog nooit in een boom. Naast ons staat een professionele filmploeg, met de camera constant aan. Voor het geval ze ineens zouden bewegen. Maar er gebeurt niets. In het ruim half uur dat wij er zijn, blijft de situatie onveranderd. Alleen glijdt een van de achterpoten van de tak af, waarna die doodstil blijft hangen.
Vanaf de kust zijn we naar het eens zo beroemde Gorongosa national park in Mocambique gereden. Maar dat was voordat de burgeroorlog (1976-1992) uitbrak en waardoor verreweg de meeste dieren zijn gedood, als voedsel voor de lokale bevolking. Sinds 2007 is het park weer open, nadat er enorme investeringen zijn gedaan in de aanleg van (verharde) wegen, accommodaties voor toeristen en de wildstand. Sinds 2005 wordt er wild verplaatst vanuit parken in Zuid-Afrika. Sinds vorig jaar is ook de zwarte neushoorn terug.
We verblijven in de Montebelo Gorongosa lodge met stenen huisjes en een groot zwembad. In het restaurant toont een televisie safari-beelden van vóór de burgeroorlog. Het ziet er wat primitief uit en ogenschijnlijk ook zonder veel toeristen. Maar ik blijf gefascineerd kijken hoe de safari-jeep tussen de leeuwen doorrijdt en er zelfs eentje op de motorkap krijgt. Toen waren er nog tweehonderd leeuwen, grote aantallen olifanten, buffels, zebra's, nijlpaarden, gnoes, waterbokken en sabelantilopes. De waterbokken zijn nog steeds veelvuldig aanwezig. Deze dieren liepen geen gevaar omdat hun vlees niet lekker is.
In drassig land, waar zij zich ophouden, zien we een enorme groep rennende waterbokken. Wat een mooi gezicht. Overal is opspattend water. Steeds harder gaan ze. Alsof ze allemaal meedoen aan een hardloopwedstrijd.
Vlak voordat we naar de rivier gaan, stuiten we op twee sabelantilopes, een mannetje en een vrouwtje. Wat zijn die toch prachtig en wat zie je die toch weinig. Slechts één keer eerder (in Chobe-Zimbabwe) hebben we ze gezien. Opnieuw prijzen we onszelf gelukkig deze dieren van dichtbij te mogen bekijken.

kroonkraanvogel maan aan de hemel Langs de oever van de rivier stappen kroonkraanvogels parmantig door het water. In de schemering zijn we één met de geluiden en de geuren van de wildernis. De hemel kleurt schitterend rood en in het water zwemt een nijlpaard. Zijn 'gezang' galmt over het gladde wateroppervlak. Kan het nog idyllischer?
Bijna niet.
Daarna keren we terug naar de lodge. De bijna volle maan schijnt vanuit een vrijwel wolkenloze hemel op het pad dat we volgen. Het prachtige, laatste avondlicht valt op de bomen en zet alles in een wonderschone gloed. Het heeft iets magisch. Iets wat je wellicht alleen voelt als je bevattelijk bent voor de aantrekkingskracht van Afrika. Terwijl ik rondrijd, vind ik het al bijna onwerkelijk dat ik er (geweest) ben. Ik heb al heimwee nog voordat ik er weg ben.
Via de Gorongosa-mountains en landschap met honderden baobab-bomen, groot en klein, komen we aan de grens met Malawi. De grensformaliteiten verlopen uiterst soepel, wat lang niet altijd het geval is in Afrika. Op naar Liwonde national park.

Liwonde

naar boven

terug naar intro

terug naar Truck en Jeep