Aan de voet van de ruige Albanese Alpen is het kerkje van Theth hét stralende symbool van de gelijknamige plaats. Het fraaie en charmante, katholieke kerkgebouw dateert uit 1892. Vele jaren is het pand als school gebruikt waarbij opeenvolgende priesters de kinderen onderwijs gaven. Tijdens de communistische periode raakte de kerk beschadigd. In die tijd werd het gebouw gebruikt als gezondheidscentrum. In de VS woonachtige Albanezen hebben na het overlijden van dictator Hoxha geld gedoneerd voor de restauratie, waardoor de kerk zijn oorspronkelijke functie kan vervullen. Het gebouw is zeer landelijk gelegen naast belendende moestuinen, houten hekjes en hooimijten.
Door het snel toenemende toerisme in deze regio is de kerk inmiddels op elke website of reisfolder van de omgeving te vinden. Vele guesthouses zijn de laatste jaren uit de grond gestampt om de vele bezoekers te kunnen huisvesten in het kleine en prachtig gelegen Theth. Het dorp dreigt een beetje overspoeld te raken door de buitenlanders.
Op het naast het kerkje gelegen kerkhof ligt het graf van een in Vancouver (Canada) geboren (Albanese?) man, die in Berlijn is overleden en daarna in Theth is begraven. Hij kijkt nu voor eeuwig uit op het kerkje en het omringende gebergte. Mooi hè.

×

Naast de hike over de Valbonë-pas heeft Theth nóg een enorme toeristentrekker: the Blue Eye, een ijskoude poel waarin je een oog zou kunnen zien. Omdat Albanië 'slechts' twee Blue Eyes kent, wilden wij er ook heen, want de andere in Sarandë is nog veel drukker. Maar onze voeten en benen zijn nog lang niet hersteld, dus laten wij het bij een bezoekje aan de kerk. Nog zeer recent moest je vele kilometers lopend afleggen om er te komen of in het beste geval kon je een transport vanuit een guesthouse regelen, maar nu stap je gewoon in de klaar staande taxi's in het dorp, naast de rivier.
Bij diezelfde rivier staan ook alle transportbusjes die de toeristen terugbrengen naar waar ze vandaan kwamen voordat ze aan de hike begonnen. Om 10u zouden we worden opgehaald door een busje van de camping in Shkoder, waar we enkele dagen geleden verbleven en waar onze camper is achtergebleven. Maar het transport vanuit Theth heeft iets chaotisch. Iedereen wilde in 'onze' knaloranje bus, geboekt of ter plekke betaald. Het was een hoop heen en weer geschuif met mensen, maar uiteindelijk kwamen we ruim twee uur later aan op de camping. De chauffeur leidde ons behoedzaam over de wegen door de Albanese Alpen. Haarscherpe bochten met tegenliggers en intussen geweldig uitzicht. Wat een landschap hier in het noorden van Albanië. Magnifiek. Af en toe remt de chauffeur hard om andere weggebruikers te ontwijken. Maar alles gaat goed. Onder zijn binnenspiegel bungelt een kruis. Wellicht heeft dat ook geholpen.

Tirana

vorige pagina

naar boven

terug naar intro