We rijden een tikje weemoedig terug naar Shkoder. In een kleine vier weken hebben we een grote ronde door het fascinerende Albanië gedaan. Wat was het mooi, wat was het geweldig. Jammer alleen dat we ook met onze (kleinere) camper lang niet overal konden komen. Wat heb ik een onverharde wegen gezien waar ik zonder aarzelen zou inrijden, omdat je dan het Albanië ziet waar geen enkele toerist komt. En waar alles nog puur en onaangetast is, in de overtreffende trap. Alleen al om die reden zou je een 4x4 huren.
Helaas raak ik ergens tussen Peshkopi en Pukë mijn mobiele telefoon kwijt en daarmee ook al mijn foto's van die dag (de rest is later uit de cloud gehaald). Heel vervelend, want vanaf Peshkopi maken we een tocht door onwaarschijnlijk landschap. Vanwege het slechte weer slaan we bezoeken aan Radomira, aan de voet van de Korab-berg, en Korab zelf over. Helaas. Ook het nationaal park Lura met de prachtige meren moeten we aan ons voorbij laten gaan. Eigenlijk willen we via de oude weg naar Kukës, omdat we dan veel dichter langs de rivier de Zwarte Drin rijden, maar navraag leert ons dat we dan niet ver zullen komen met onze camper. Allemaal 'dirt road' en erger. Dus rijden we de nieuwe weg, die eindeloos door de machtige bergen gaat, op de grens van Albanië en Noord-Macedonië. De weg bestaat vrijwel louter uit bochten, maar wat een prachtige rit. Bij Kukës belanden we in bergachtig, onherbergzaam en buitenaards landschap met helemaal beneden de Drin. Het is onwaarschijnlijk mooi en voor de zoveelste keer deze reis weet ik niet waar te kijken.

Om de een of andere reden besluiten we niet in Kukës te overnachten, maar door te rijden naar Pukë. Jammer om twee redenen. Ten eerste zou ik mijn telefoon niet zijn kwijtgeraakt en ten tweede zouden we dan hebben overnacht in hotel Amerika in Kukës, in welke plaats tijdens de Kosovo-oorlog (van 1998 tot 1999) honderdduizenden vluchtelingen uit Kosovo werden opgevangen. 'De oorlog in Kosovo was het gevolg van de opgelopen spanning tussen etnische Albanezen, die met ruim negentig procent de meerderheid in de autonome provincie Kosovo vormden en de Servische autoriteiten, die gezag over Kosovo hadden als onderdeel van de Republiek Servië binnen de Federale Republiek Joegoslavië' (bron: Wikipedia). In hotel Amerika verbleven pers en internationale organisaties, zoals de VN. De kamer van toenmalig VN-baas Kofi Annan is nog altijd te boeken. Dat is nog eens wat je noemt 'slapen in de geschiedenis'. Wat had ik graag in de kamer van Annan gelegen.
Het is ook een heel arme streek waar we doorheen rijden. In deze gebieden komt nog bloedwraak voor, ofte wel de Kanun. Als iemand van een familie wordt vermoord, heeft die familie het recht en ook de plicht om de dood te wraken. Dit kan zelfs tot tweehonderd jaar later nog. Volgens schattingen verbergen duizenden mensen zich in de bergen om te overleven. Sinds de jaren negentig zouden in het noorden meer dan tienduizend doden zijn gevallen. De bloedwraak gaat vaak eeuwig door. Kinderen kunnen niet naar school, de ramen in de huizen worden dichtgemetseld en mensen leven in enorme angst. Er is grote armoede door de onmogelijkheid om buitenshuis te werken. Maar hier merken wij natuurlijk allemaal niets van als we over het smalle asfalt van de SH5 rijden.

×

We blijven nog een aantal nachten in Lake Shkoda Resort voordat we de lange reis naar huis beginnen. Grappig detail: in het begin van onze reis was het water van het meer van Shkodra lauwwarm en op het eind was het water door het slechte(re) weer afgekoeld tot koel. Onaangename verrassing toen we ons in het water lieten zakken. Haha. We kijken nog eenmaal hoe de zon in het meer zakt, eten heerlijk in het restaurant en slapen onze laatste nacht op deze zeer goede camping.

vorige pagina

naar boven

terug naar intro