Tallinn
×
![]()
Als we Hiiumaa achter ons laten, komen we op weg naar Tallinn opnieuw langs Haapsalu. Een inktzwarte lucht zet het dorp in prachtig licht. Als we
weer bij de Kuursaal wilen eten, komt de regen met bakken uit de lucht. Binnen dan maar. Ook heel mooi. Fraaie, houten constructies ondersteunen het dak.
Vlak daarvoor
zijn we even gestopt bij Ungru mõis, een landgoed van begin 1500. Tijdens de Eerste Wereldoorlog viel het al ten prooi aan plunderingen en tijdens de
Russische bezetting werd het volledig verwoest. Aan de ruïne is enigszins af te zien hoe het ooit moet zijn geweest.
Avondeten en slapen doen we in Padise mõis, naast het klooster van Padise. Opnieuw een prachtig herenhuis, met klassiek interieur. Voor €80 slapen
we en krijgen we ontbijt. Na aankomst dineren we op het buitenterras, met zicht op het klooster. Ook deze maal worden we met alle egards behandeld en
voelen we ons echt gast.
×
![]()
De dag na het bezoek aan De Familie in Tallinn, één van de mooist bewaarde middeleeuwse Hanzesteden in Europa, maken we een stadswandeling. Uren kun je dwalen
door de straten met kinderkopjes en je vergapen aan de prachtige, historische panden. Vele gevels hebben een (pastel)kleurtje en dat maakt de stad nog
veel sfeervoller. Via een eindeloze trap, waarbij ongeveer elke trede een ander uiterlijk heeft, gaan we omhoog langs woonhuizen met allemaal verschillende
gevels. Zeer fotogeniek straatje, maar ja dat is heel Tallinn. Boven ligt de Russisch-orthodoxe Alexander Nevski-kathedraal, volledig gerestaureerd na de
onafhankelijkheid in 1991. Daar vlakbij liggen de prachtige parlementsgebouwen, voorzien van enkele ronde torens. Tallinn is leuk! Van beneden naar boven,
naar de Domberg (of Toompea, zoals mijn moeder altijd zei) en terug, links en rechts lopen we door de straatjes. Op de Toompea zijn op diverse plekken
uitzichtpunten over de stad en kijken we over alle rode daken naar de haven, waar onder meer de ferry uit Helsinki afmeert. Het uitzicht roept veel
herinneringen bij mij op. In 1977 en 1986, toen Estland nog onderdeel was van de Sovjet-Unie, kwamen we aan in de haven met diezelfde ferry. Vliegen
was in die tijd nog niet toegestaan. Mijn familie wachtte na de douane achter de hekken van gaas.
Lees over mijn ervaringen tijdens de familiebezoeken in Sovjettijd:
Tallinn 1977
Familiebezoek, diep in Sovjettijd. Overal merken we de gevolgen van de Russische bezetting.
Buitenlanders, ook wij, moeten slapen in het Viru-hotel, links op de foto.
Tallinn 1986
Voor de laatste keer probeert mijn moeder toestemming te krijgen om terug te keren naar haar geboorteplaats.
Opnieuw volgt een 'nee'. Zij zal Rakvere nooit terugzien.
Tallinn is (tegenwoordig) wel zeer toeristisch. En dat is even wennen na die eindeloze stilte in dit onwaarschijnlijke land. Waar ik stiekem misschien wel zou willen wonen,
in zo'n grijs verweerd huis of op zo'n landgoed of met uitzicht op alleen natuur.
Want Estland is nu ook míjn land.
vorige pagina
naar boven
terug naar intro
terug naar Auto
