We laten Bergen snel achter ons en rijden over de E16 naar Voss - heel veel tunnels. Het is even spannend of de 13 noordwaarts naar Vikøyri open is, maar dat is-ie. Wow! Wat is het weer mooi. We rijden op 1100m hoogte opnieuw door een onaangetast, wit, winters landschap. Weinig verkeer en aan weerszijden van de weg zien we hele muren van sneeuw. Meters hoog. Een andere wereld dan het groene dal. Wat is de 13 toch een schitterende weg. We raken niet uitgekeken.

In Vikøyri bekijken we een staafkerk (zie grote foto bovenin) en een stenen kerk. Allebei mooi. De staafkerk is majestueus gelegen in het Noorse landschap, bij water, vlak naast enkele huizen en besneeuwde toppen op de achtergrond. Het vormt een harmonieus geheel.
Eenmaal bij Vangsnes nemen we de ferry (115 Noorse kronen) over het Sognefjord naar Hella. In een kwartier zijn we aan de overkant. Daar begint onze tocht over de 55. Tot aan Sogndal rijden we langs het Sognefjord. Een schitterende (smalle) weg met huisjes, bloesem en haventjes. Bij Sogndal gaan we de 5 op en bij Eide de 214. Bij de afslag staat een zwemteken. We komen aan een uitloper van het Sognefjord. Het laatste stukje moeten we behoorlijk naar beneden, maar daar staan we dan: een fantastische (Womo-)plek aan het Sognefjord. Met een pier en een strandje.
En zon.

Aangezien we vlakbij zijn, maken we de volgende dag een uitstapje naar de Nigardsgletsjer (Nigardsbreen).
Daarna noordwaarts over de turistveger Sognefjellet (de 55). Het eerste stuk tot Luster rijden we een mooie weg langs het Lustrafjord. Na Skjolden stijgen we en stijgen we, tot 1334m. Al vrij snel rijden we in een wolk, die overgaat in dichte mist. We rijden heel langzaam met een zicht van zo'n vijftien meter over een smalle weg, omgeven door enorme sneeuwmuren. Doodeng. Het duurt lang voordat we dalen en ook dat gaat langzaam. Uiteindelijk verbetert het zicht en her en der prikt het fantastische landschap van nationaal park Jotumheimen door de sneeuw heen. Een woest en ruig gesteentegebied met mossen en lage begroeiing. Wonderschoon. Eenmaal in Lom bekijken we ook daar de staafkerk. Daar gaan we westwaarts de 15 op. We rijden door een leeg en ruig landschap tot aan Grotli. En weer overal sneeuw. We hadden gehoopt de turistveger Gamle Strynefjellswegen te kunnen rijden, maar ook deze is afgesloten in verband met sneeuwval. We draaien de 15 op en rijden naar Olden.

Vanaf de camping moeten we tien km rijden over een smalle weg om bij de Briksdalsgletsjer te komen. Om 8u 's ochtends lopen we vanaf de betaalde parkeerplaats (30 Noorse kronen) in drie kwartier naar de gletsjer. Het pad gaat behoorlijk omhoog. Het is dan ook niet voor niets dat je ook kunt kiezen voor een gemotoriseerd karretje, met chauffeur. Het stormt en het regent en het is koud. Maar wij lopen. Langs het pad staan borden met informatie over de lengte van de gletsjer in bijvoorbeeld 1920. Daardoor is goed te zien hoe de gletsjer zich in de loop der tijd heeft teruggetrokken. De gletsjer ligt achter het meer en je kunt er niet helemáál bij komen. Toeristen stuiten op een hek, maar wel met goed zicht op de ijsmassa. Op de terugweg komen we groepen Japanners tegen. Kwetterend worden zij in de karretjes omhoog gereden. Zij wel.

Nygardsgletsjer

vorige pagina

naar boven

terug naar intro