Na Stavanger besluiten we via de streek Vest-Agder naar het Setesdal te rijden. Bij Ganddal draaien we voor de eerste keer de 13 op, richting het Lysefjord en de Preikestolen. Maar zover komen we niet. Nog niet. Bij Gjestaland gaan we even de 508 op en bij Oltedal de 45.
Het is koud en onderweg hebben we hagel. We rijden door Øvstabødalen en Hunnedalen. We naderen wat besneeuwde toppen, maar er gaat bij ons geen lichtje branden. 'Ineens' zitten we compleet in de sneeuw. Alles is wit en watertjes zijn deels bevroren. Dit hadden we - wellicht een tikje naïef - niet verwacht. Maar wat is het mooi! Van het ene op het andere moment zijn we beland in een witte, verstilde wereld. In de rivier drijven grote stukken ijs of dikke pakken sneeuw. Mijn vriendin trekt haar skibroek aan en we stappen even uit. We kunnen het haast niet geloven. De meeste bomen hebben nog geen blad. Bij Svartevatn gaan we de 468 op naar Tonstad en vervolgens de 42 naar Evje. We zien eindeloze natuur, bomen, rotsen, moerassen, rivieren, dorpjes, leegte. Wat een natuur, wat een oerland.

In Bygland staan we op een camping aan het Byglandsfjord. Voor de campers is een extra uitstulping aangelegd, verhard, waardoor we pal aan het fjord staan. Leuk plekje. We volgen de 9 helemaal noordwaarts tot aan Edland, op de kruising met de E134. We zien meren en rivieren en diverse watervalletjes, onder meer die bij Ose. De laatste dertig km tot aan de camping rijden we opnieuw in de sneeuw. Hele meren zijn dichtgesneeuwd. Prachtig, prachtig. Ergens zien we een vos. Hij staat midden op de weg. Wow! Even kijkt hij/zij ons aan en loopt dan snel tussen de bomen de sneeuw in.
In Røldal, of eigenlijk in Hara, draaien we de 13 op, zuidwaarts. Tot aan Sand - elf tunnels - is het één grote sneeuwvlakte. Prachtig. Zeker met de zon erop, die vandaag uitbundig schijnt. Maar de weg is vrij en zeer goed berijdbaar. We stoppen geregeld om in de sneeuw te lopen en de witte pracht van nabij te bekijken. Brattlandsdalen en Hylsdalen zijn volledig wit. Hier is nauwelijks verkeer.

Bij Sand gaan we de 'turistveger' Ryfylke op, eveneens de 13. We nemen de ferry Nesvik-Hjelmeland (10-15 min), betalen 99 Noorse kronen voor onze camper (tot 6 meter) en kijken vanaf de reling aan alle kanten op witte bergtoppen. Wat een machtige omgeving. Ik zuig de koude lucht in mijn longen en voel me dolgelukkig. Aan de overkant vervolgen we de 13 naar Jørpeland. Bij Botne draaien we een smalle weg op naar Idsal. We overnachten ook op Idsal, een schiereiland onder Jørpeland. We staan langs de weg, naast een meertje. Mooie plek, maar wel behoorlijk bestemmingsverkeer. Na 20u daalt de rust neer. De avondzon schijnt zijn rode gloed op de berkenstammen.
Nu we zó in de buurt van de Preikestolen zijn, moeten we daar natuurlijk naar toe. In iets meer dan een half uur rijden we van Idsal naar de parkeerplaats. Voor een verslag van de beklimming zie volgende pagina. En als we toch bij het Lysefjord zijn, besluiten we ook een vaartochtje over het fjord te maken.

Preikestolen

vorige pagina

naar boven

terug naar intro