Het gehucht Angininikai in het zuidoosten van Litouwen. Het leven lijkt hier stil te staan.
Foto: Stella van Zanten©
"In de zomer kanoden de kinderen Gaizauskas een dag of acht met hun vader op de meren en rivieren van Litouwen.
Ze kampeerden in de vrije natuur. (...) Ze hadden de velden en oevers voor het uitzoeken. Ieder jaar zocht vader een andere streek uit om te
bevaren. (...) De jaarlijkse kanotochten versterkten bij Saulé het idee dat Litouwen het mooiste land ter wereld was. (...) Het Litouwen uit de
jaren zeventig was van een welhaast ongerepte, idyllische schoonheid."
Citaten uit 'Baltische Zielen' van Jan Brokken
Litouwen, o wonderschoon land. Als we Polen achter ons hebben gelaten is de sfeer gelijk anders, vriendelijker, lieflijker.
Leuke houten huisjes, vele erg vervallen en zonder verf.
Maar met een niet te weerstane charme. Het valt onmiddellijk op dat het platteland van Litouwen veel armoede kent.
Onze eerste Baltische overnachting is bij een Nederlander: de schitterend gelegen camping De Harmonie in Rudiskes. Al vele jaren lang
heeft de markante Wim Brauns hier zijn leven, samen met zijn Litouwse vrouw. Hij drijft niet alleen de camping, maar doet veel sociaal werk
voor de minder bedeelden in de omgeving.
Hij geeft ons de tip het dorp Angininikai te bezoeken, authentiek en straatarm. Brauns doet hier veel goed werk voor de inwoners. Na een uur lopen
door het bos komen we in open veld met grassen. Even later verschijnt het dorp. We gaan door 'alle' verharde straten, waar de vrijstaande, om verf
schreeuwende houten huizen zich aaneen rijgen. De panden staan her en der en lijken zo neergestrooid. Een man staat bij zijn hekje. Hij komt speciaal
kijken naar het bezoek. Het is duidelijk dat zijn
woning geen douche heeft en wellicht is er ook geen wasmachine. Wij kunnen ons niet eens voorstellen hoe hij leeft, samen met zijn vrouw. Omstandigheden,
waarin Nederland honderd jaar geleden verkeerde. Misschien wel 150 jaar. Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 heeft niet iedereen
voorspoed gebracht. En de intrede van de euro per 2011 heeft het leven door prijsstijgingen voor velen nóg zwaarder gemaakt.
Vrijheid heeft een prijs.
Litouwen - Aukstaitija
vorige pagina
naar boven
terug naar intro