In plaats van knalhard door Duitsland en Polen te rijden, gaan we heen midden door Duitsland en bij de grens met Polen omhoog naar de kust. Het duurt een week voordat we aan de grens met Litouwen staan. In het voormalige Oost-Duitsland stoppen we twee keer. De eerste maal op een camperplaats in Burg, naast pension Eschenhof. Hier is plek voor acht campers, lekker kleinschalig. Het sanitair stamt nog uit de communistische tijd, maar is wel schoon. De eigenaren halen net balen met hooi binnen. Ook de vrouw sjouwt rustig mee.

Onze tweede stop is bij de jachthaven van Schwedt, in het natuurgebied Unteres Odertal. We staan op een leuke en redelijk rustige plek, met uitzicht op een zijarm van de Oder Neisse. Aan de overkant ligt Polen. Er gebeurt niet veel, af en toe vaart er een aak voorbij. Het is erg warm, dus blijven we twee nachten. Onze honden zoeken verkoeling in de rivier.
Onze eerste Poolse overnachtingsplaats is op camping Marina in Szczecin, een behoorlijke plaats net over de grens met Duitsland. De camping is verschrikkelijk, vinden wij. De drie grasvelden staan propvol met campers en vooral caravans. Er is weliswaar een jachthaven, maar de honden kunnen nergens in het water.

Snel door naar de kust van de Oostzee, naar Mielno. Wat wij niet weten, is dat Mielno het Ibiza van Polen is, zoals een Poolse jonge man ons later zal uitleggen. Vanaf het kleine grasveld, eveneens volledig gevuld met campers en een enkele caravan, lopen we in zo'n tien minuten door het schreeuwerige dorp naar het strand. En dan... Evenwijdig aan het strand ligt een boulevard met winkels en horeca-etablissementen. Vanaf daar hebben wij een goed uitzicht op het strand, dat nauwelijks nog te zien is. Voor zover het oog reikt, zien we mensen, badlakens, gillende kinderen, kortom: strandleven in optima forma. Ook in het water is het druk. Dit beeld hadden we niet helemaal ingecalculeerd. We maken echter van de nood een deugd en brengen een hele middag door bij een eettentje. Heerlijk in de zon, lekker eten. Aan het begin van de avond lopen we met de honden het strand op en kunnen we allemaal zwemmen.
Ook de derde camping, Tamowa in Chmielno, is geen succes. Te massaal. Sfeertje van biertje, barbecue, ontbloot bovenlijf, grote groepen.

De wegen zijn slecht in het noorden van Polen. We hobbelen wat af. Als er zelfs waarschuwings-borden langs de kant van de weg staan, dan weet je het wel. Langs Gdansk komen we, alleen de grote gebouwen kunnen we zien liggen. De verleiding is groot, maar we durven niet met de camper de stad in.
Steeds dichter naderen we Litouwen.

Het laatste Poolse stuk gaat door het Mazurisch merengebied. Mooi. Vooral met al die donkere (regen)luchten boven het land. Maar dat betekent ook een weersomslag.
Op camping Folwark Lekuk regent het veel, het waait en het is koud. In Nederland vallen de mussen van het dak. We lopen langs een meer waarlangs het riet buigt in de wind. Grassen kunnen zo mooi ruisen. Gelukkig is er een eetgelegenheid op de camping. Binnen loeit de houtkachel. Heerlijk.
Na een week voelt het alsof we al een heel camperleven achter ons hebben liggen, met tal van wisselende ervaringen. Morgen rijden we Litouwen binnen. Spannend.

Litouwen - Rudiskes

naar boven

terug naar intro