---

Als we Hiiumaa achter ons laten, komen we op weg naar Tallinn opnieuw langs Haapsalu. Een inktzwarte lucht zet het dorp in prachtig licht. Als we weer bij de Kuursaal wilen eten, komt de regen met bakken uit de lucht. Binnen dan maar. Ook heel mooi. Fraaie, houten constructies ondersteunen het dak.
Vlak daarvoor zijn we even gestopt bij Ungru mõis, een landgoed van begin 1500. Tijdens de Eerste Wereldoorlog viel het al ten prooi aan plunderingen en tijdens de Russische bezetting werd het volledig verwoest. Aan de ruïne is enigszins af te zien hoe het ooit moet zijn geweest.
Avondeten en slapen doen we in Padise mõis, naast het klooster van Padise. Opnieuw een prachtig herenhuis, met klassiek interieur. Voor €80 slapen we en krijgen we ontbijt. Na aankomst dineren we op het buitenterras, met zicht op het klooster. Ook deze maal worden we met alle egards behandeld en voelen we ons echt gast.

We maken een stadswandeling door Tallinn, één van de mooist bewaarde Hanzesteden in Europa. Middeleeuwse charme en de tal van kronkelende straten en steegjes hebben een enorme aantrekkingskracht. Uren kun je dwalen door de straten met kinderkopjes en je vergapen aan de prachtige, historische panden. Vele gevels hebben een (pastel)kleurtje en dat maakt de stad nog veel sfeervoller. Via een eindeloze trap, waarbij ongeveer elke trede een ander uiterlijk heeft, gaan we omhoog langs woonhuizen met allemaal verschillende gevels. Zeer fotogeniek straatje, maar ja dat is heel Tallinn. Boven ligt de Russisch-orthodoxe Alexander Nevski-kathedraal, volledig gerestaureerd na de onafhankelijkheid in 1991. Daar vlakbij liggen de prachtige parlementsgebouwen, voorzien van enkele ronde torens. Tallinn is leuk! Van beneden naar boven, naar de Domberg (of Toompea, zoals mijn moeder altijd zei) en terug, links en rechts lopen we door de straatjes.
Ook komen we door de Sint-Catharinapassage, een wonderschoon steegje. Her en der hangen smalle bogen bedekt met dakpannen. De geplaveide straat en de ruwe, afbrokkelende muren stralen de sfeer van lang her uit. Ideale plek om te lunchen op een van de vele terrassen in de steeg en dat doen we dan ook. Duiven rusten even uit aan delen van grafstenen die aan de gevels hangen.
We lopen een grote ronde om de oude stad heen en kijken vol verwondering naar de stadsmuren met torens, die ooit Tallinn moesten beschermen tegen aanvallen van Noormannen. Op de Toompea zijn op diverse plekken uitzichtpunten over de stad en kijken we over alle rode daken naar de haven, waar onder meer de ferry uit Helsinki afmeert. Het uitzicht roept veel herinneringen bij mij op. In 1977 en 1986, toen Estland nog onderdeel was van de Sovjet-Unie, kwamen we aan in de haven met diezelfde ferry. Vliegen was in die tijd nog niet toegestaan. Mijn familie wachtte na de douane achter de hekken van gaas.
Lees hiernaast of hieronder over mijn ervaringen tijdens de familiebezoeken in Sovjettijd.
Tallinn is (tegenwoordig) wel zeer toeristisch. En dat is even wennen na die eindeloze stilte in dit onwaarschijnlijke land. Waar ik stiekem misschien wel zou willen wonen, in zo'n grijs verweerd huis of op zo'n landgoed of met uitzicht op alleen natuur.
Want Estland is nu ook míjn land.

vorige pagina

naar boven

terug naar intro