Schuur met stookhout

Schuur met veel stookhout op Hiiumaa-eiland. Foto: Stella van Zanten©




Hiiumaa

Hiiumaa




Vanuit het vlakbij Haapsalu gelegen Rohuküla nemen we de ferry naar Heltermaa op het kleine eiland Hiiumaa. De overtocht duurt een uur en een kwartier. Dit zeer rustige eiland is veel minder bezocht door toeristen dan het zuidelijkere en grotere Saaremaa, het is ruiger qua landschap en nóg veel minder bevolkt. Het herbergt vele moerassen, veengebieden, verwilderde weiden, jeneverbessen, dennen en berkenbossen. En molens, van hout en van steen. En lieflijke stenen kerkjes met metalen kruisen op de graven. In die kerkjes wordt getrouwd door jonge stellen uit Estland. En ook door wat oudere stellen.
Het is ideaal landschap voor fietstochten en/of wandelingen. We bekijken onder meer de 36m hoge vuurtoren van Kõpu, aan de westkant van het eiland. Geen hoge, ronde buis, zoals bij de meeste vuurtorens, maar een aparte vorm, beetje vierkant en hoekig. De vuurtoren is in gebruik sinds 1531.

houten molen tussen het groen

stenen kerkje omringd door oude grafstenen en kruizen
de hoekige vuurtoren Köpu
gerestaureerde stenen molen met hooggelegen ramen
moerasgebied met water en riet
vanaf de kiezelstranden glij je zo de Oostzee in

Overnachten doen we aan de zuidkant in het schitterend gelegen Dagen Haus guesthouse, voor €65 per nacht, in een kamer met fantastisch weids uitzicht over riet en water. Het heerlijke diner wordt - op verzoek - gekookt door de eigenaresse.
Hier vlakbij kwam in de Tweede Wereldoorlog het eerste vriendje van mijn moeder in een grote roeiboot aan wal. In paniek en met grote haast waren ze weggegleden van het vasteland, achterna gezeten door Russische tanks - liet hij mij in een e-mail weten, voorafgaand aan mijn vertrek. Terwijl ze in de mist en het donker wegroeiden, vlogen de granaten hen links en rechts om de oren. Geen enkele Est mocht vluchten. Iedereen moest blijven en zich onderwerpen aan de Russische doctrine. Maar hij ging toch, een maand later gevolgd door mijn moeder. Ze hebben in vrijheid wel brieven geschreven, maar elkaar nooit teruggezien. Hier, in het zuiden van Hiiumaa, kwam hij aan land. Uiteindelijk kon hij mee op de boten van het Duitse leger dat zich ijlings terugtrok voor de oprukkende Russen. Beladen plekken.

de steeds smaller wordende Sääretirp, aan de zuidpunt van het eiland
uitzicht vanuit de slaapkamer in Dagen Haus

WANDELTIP. In de buurt ligt 'Sääretirp', een landtong die eindeloos lang de zee inloopt en steeds smaller wordt. Na enkele kilometers staan we op slechts enkele keien en is aan drie kanten rondom ons water. De meeuwen en de ruisende golven zijn ons enige gezelschap. Naar ons gevoel staan we in de zee en dat is een aparte ervaring. De landtong is volop begroeid met ruig struikgewas, zoals jeneverbessen. Leuke wandeling.
Vlakbij Dagen Haus lopen we door uitgestrekte rietvelden, met enorme zwerfkeien erin. Waar je op kunt staan en dan alles overzien. Door het hele gebied liggen houten plankieren. Sommige delen zijn heel nat. Maar ach, het hotel is op loopafstand.
Ik heb het geweldig naar mijn zin, in Estland. Zowel op het vasteland als hier op Hiiumaa-eiland. Overal heerst een weldadige rust en alles oogt onbedorven. Wat een paradijs.

Tallinn

vorige pagina

naar boven

terug naar intro