Om zes uur 's ochtends staan we op de beroemde Karelsbrug in Praag. Het is onze gewoonte in grote steden vroeg op te staan, zodat we de stad zoveel mogelijk zonder toeristen zien. Dus ook nu is dat het geval.
Helemaal de eerste zijn we niet, maar wel bijna. In de omgeving van de brug hangt nog een relatieve stilte. In de verte rijdt een tram en we horen autoverkeer, maar alles zonder menselijk geluid. Ook de Moldau ligt er rustig bij; nog zonder pleziervaart. We slenteren heen en weer over de brug, met uitzicht op De Burcht. Dit complex heeft diverse kerken, pleinen en paleizen. Het ochtendlicht werpt zijn gloed over de historische panden. Omdat we een hond bij ons hebben, 'doen' we Praag in één dag. We lopen een zo groot mogelijke ronde door de stad.

Als eerste gaan we naar de vroegere joodse wijk Josefov. We passeren het Oudestadsplein, waar een bruidspaar voor de drukte uit snel een fotoreportage laat maken. Net ten noorden daarvan ligt het voormalige joodse ghetto, vooral bekend door de begraafplaats waar duizenden grafstenen op en tegen elkaar aan staan. Helaas kunnen we niet naar binnen: het is gesloten. Wel vangen we door een traliehek een glimp van deze historische plek op.
In Praag groeide ook de schrijver Franz Kafka op. Een café op de hoek van een straat draagt zijn naam.

We steken de Moldau weer over en lopen via de Oude Burchttrappen omhoog naar het Burchtcomplex. Toevallig zijn we op een heel uur aan de rand ervan. Daardoor zien we de wisseling van de wacht, waarbij de 'wachters' worden ververst, maar de zonnebril niet. Deze gaat over op de nieuwe. De binnenpleinen worden omgeven door hoge, imposante gebouwen. Er is nog nauwelijks menselijke activiteit, behalve door ambachtslieden. Overal worden restauraties uitgevoerd.
Met een enorme bocht keren we terug naar de Karelsbrug, waar het inmiddels een drukte van jewelste is. Totaal anders dan enkele uren geleden. De brug is bijna niet meer te zien door de massa toeristen, de zijkanten staan vol met kraampjes en her en der spelen straatmuzikanten hun eigen deuntje. Het is wel gezellig.

We lunchen naast de brug aan de oever van de Moldau; de rondvaartboten glijden af en aan. Ook op het Oudestadsplein is het 'iets' drukker geworden. Krioelende toeristen, straatbands en een heerlijk zonnetje zorgen voor een uitgelaten sfeer. Alles en iedereen is vrolijk.
Het campingbusje staat op de terugweg anderhalf uur in de file. Ook dat hoort bij Praag.

Theresienstadt

vorige pagina

naar boven

terug naar intro