Tot Filiatra rijden we de E55 (de 9), daar gaan we de kustweg op naar Marathopoli. Zuidwaarts langs de kust en een beetje het land in naar de baai van Navarone. Aardig, maar niet heel bijzonder naar onze mening. Onderweg zien we de resten van een aquaduct, leuke terrassen en veel boomgaarden met olijven, de meeste zijn half overwoekerd door onkruid, maar enkele zijn netjes en aangeharkt. Net als eerder, ook op deze route overal kapotte afvalbakken, die te laat (of niet) worden geleegd, waardoor al het huisvuil is verspreid door dieren en de wind. Wat een rotzooi. En wat zonde. Het doet echt afbreuk aan de omgeving.

Gekleed in badpak en een handdoek als bagage lopen we vanaf camping Methoni in Methoni over het strand en de weg naar het fort van Methoni.
Veel Grieken vertellen ons dat het voor september heel erg warm is. We koelen onszelf met een duik in het water. Naast het fort ligt de jachthaven. We komen diverse fietsers en brommers tegen met een gekochte vis. Hier hangt helemaal de relaxte Griekse sfeer. Sjalelali, sjalelala. Tidelidi.

Het fort dateert uit de vijftiende eeuw en staat er goed bij. We lopen over een dam naar de achthoekige verdedigingstoren Bourtzi. Een fotogeniek torentje met op de voorgrond de geplaveide stenen dam, waar we een zwerfhond achter ons aan krijgen. Niet op letten. Hij heeft dorst en drinkt zeewater. Aargh.
Het is een dorre boel op onze camping, maar met een plek aan de zeezijde, hebben we een goed uitzicht op het fort. En later nogmaals vanuit het tegenover gelegen restaurant.
Morgen wacht onze ontmoeting, met ingrijpende gevolgen.

Baai bij Vasilitsi

vorige pagina

naar boven

terug naar intro