Via Stemnitsa rijden we naar Karitena. Even verderop stoppen we bij de brug over de Alfios-rivier. We parkeren de camper aan de ene kant van de brug en lopen aan de andere kant een pad in. Deze Womo-tip leidt ons naar beneden waar onder de nieuwe een hele oude, stenen brug ligt. Daartegenaan zit een kapelletje geplakt, dat natuurlijk open is. Leuk.
Verder gaan we door de bergen richting westkust. Hele delen van de weg zijn gedeeltelijk dichtgegroeid. De bermbeplanting wordt niet (meer) bijgehouden en overwoekert een deel van de rijbaan, waardoor we in het midden moeten gaan rijden. Niet erg, zolang er maar geen tegenligger aankomt. Dan moeten we wel naar rechts en horen we de harde takken tegen de camper krassen.
Niet fijn.

In de buurt van Vassai nemen we een kijkje bij de tempel van Apollon Epikourios. We parkeren onze camper op de parkeerplaats bij de ingang en brengen aan de voet van dit bouwwerk de nacht door. Het is een eenzame en afgelegen plek en we vinden het dan ook helemaal niet erg dat er na ons nog twee Franse campers arriveren. Na 20u zijn alle bezoekers verdwenen en wordt het doodstil.
De tempel dateert van circa 400 voor Christus. In Wikipedia staat dat de tempel, ten opzichte van andere klassieke Griekse tempels, enkele bijzondere afwijkende kenmerken vertoont. 1) een harmonische combinatie van de drie Griekse bouwstijlen: Dorisch, Ionisch en Korinthisch 2) de ongewone noord-zuid-oriëntatie (met voorgevel aan de noordzijde), terwijl andere tempels van oost naar west liggen (dit heeft mogelijk met de moeilijkheden van het terrein te maken) en 3) de uitzonderlijke lengte in verhouding tot de breedte (15 zuilen x 6 zuilen, tegen 13 x 6 normaal). Jammer genoeg is van dit alles niets te zien, althans niet in de open lucht, want de tempel gaat al sinds 1987 (!) volledig schuil onder een enorme tent. Dit om de restanten te beschermen tegen vorst en slecht weer. De tent blijft staan totdat alle architraven zijn geplaatst; zij beschermen de gebarsten zuilen tegen insijpelend water.
Wat moet het vroeger een magnifiek gezicht zijn geweest als je aankwam vanuit de bergen en je ineens de tempel in volle glorie in het zicht kreeg. Nu kunnen we in de tent de zuilen en de vorm van de tempel bewonderen. Er staat veel; het is één van de best bewaarde overblijfselen van de klassieke architectuur. Ook ín de tent krijg je daar een goed beeld van.

Tot slot leggen we de laatste 42km naar Tholo af, aan de kust. Het is een zeer bochtige weg en we doen er dan ook een uur of twee over. Nog even over de E55 in zuidelijke richting, naar Kalo Nero waar we de camper tussen de weg en het strand in zetten en bijna met onze voeten in de zee bungelen. Geweldig.
Voor €24 gaan we iets verderop uit eten (met drank) in een restaurant met zicht op zee. Even vakantie.

Methoni

vorige pagina

naar boven

terug naar intro