
Thüringen, stil en weids met veel natuurschoon. Voortdurend rijden we langs glooiende goudgele velden, zwarte akkers en percelen met zonnebloemen. We passeren
verstilde (boeren)dorpen en gehuchten met vakwerkhuizen, gelegen in de vallei. Altijd met een kerk, al is de toren elke keer anders. Elk kwartier luiden de klokken,
of elk half uur. Het is vaak het enige geluid op het platteland van deze deelstaat in de vroegere DDR. We bezoeken natuurgebieden waar vrijwel niemand is,
rijden en lopen door beboste gebieden. Waar vind je dat nog? Voor wandelaars is het een paradijs.
Het riekt naar een stilgevallen leven, maar dat is geenszins het geval. Thüringen, net als het hele oosten van Duitsland, kent een
rijke (culturele) historie met mooie, levendige plaatsen als Weimar, Gotha, Erfurt, Bad Langensalza. Je kunt je vergapen aan de architectuur. Ook wemelt het er van de
kastelen en er zijn tal van bezienswaardigheden. Het is het land van Bach en Luther en een beetje van Goethe, want hij overleed in Weimar. Natuurlijk eten we de
onvolprezen Thüringer rostbratwurst en drinken we bier; het eten in de (betere) restaurants is prima.
Ruim een week zijn we onderweg en we doen van alles.






De bestemming Thüringen is slechts 4 a 5 uur rijden vanaf onze woonplaats en dus makkelijk op een dag af te leggen.
We overnachten eerst op een camping in Hohenfelden aan het stuwmeer. Maar die camping is te massaal voor ons, ondanks dat we vlakbij het meer staan met ruisend riet langs
de oever.
Daarna vinden we een werkelijk prachtige plek om te staan, pal aan de Werra-rivier met daarachter landbouwgrond en bos. Wel net over de 'grens' in de deelstaat Hessen
(tussen 1952 en 1990 behorend bij de Bondsrepubliek BRD), maar slechts een voetstap verwijderd van ons reisdoel. Deze plek op een grasveld aan de rand van het dorp Heldra is
absoluut een van de mooiste plekken waar we op al onze reizen hebben overnacht.
Vanaf het kampeerterrein is er een wandeling naar uitzichtpunt Heldrastein, vanwaar je de hele regio kunt overzien. In dit voormalige grensgebied tussen de beide
Duitslanden heeft zich in de jaren van het IJzeren Gordijn een prachtig natuurgebied ontwikkeld, gewild bij wandelaars.
Ook logeren we bij pension Eichenhof in Bad Langensalza, gerund door Ieke en Roos, bekend geworden door hun deelname aan Ik Vertrek.
Her en der hangt (nog) de sfeer van vroeger, van de DDR, de tijd dat het land werd geregeerd door partijleider Honecker, een vazal van de Sovjet-Unie, van de
donkere jaren achter het IJzeren Gordijn. Sommige straten in de dorpen doen denken aan deze periode van soberte, af en toe stuiten we op een straatnaam zoals de
Karl-Marx-strasse of Yuri Gagarin, de eerste (Russische) astronaut in de ruimte. Soms zien we een Trabantje, ooit de auto voor de gewone burger in de
communistische heilstaat.
Voor aanvullende vragen, kunt u mij een
email sturen.
Na de tweede wereldoorlog werd de DDR opgericht en vanaf 1952 ging de grens met de Bondsrepubliek op slot. Deze Duits-Duitse grens zorgde er samen met de bouw
van de muur (vanaf augustus 1961) rondom West-Berlijn voor dat burgers uit het communistische oosten niet langer konden vluchten naar het vrije Westen. Op 9 november
1989 viel de Muur. Op 3 oktober 1990 nam West-Duitsland de DDR over en werden beide Duitslanden herenigd.
Deze reis is gemaakt in de tweede week van september 2022.
Van deze trip is een reisverslag.
Ook is er een overzicht van de bezochte
campings en camperplaatsen


