Het Parthenon op de Akropolis, verlicht in de avondschemering. Foto: Stella van Zanten©
Tweedaagse trip naar Athene, Akropolis en de wijk Plaka
Het dakterras van ons hotel Coco-mat Athens BC kijkt vol uit op het Parthenon. Dat is overdag al een uitzicht waar je u tegen zegt, maar
in het donkerte van de avond zeker niet minder. Prachtig verlicht steekt de beroemde tempel af tegen de zwarte hemel. We kunnen er naar
blíjven kijken.
Om de tempel op de Akropolis berg van heel dichtbij te zien, staan we de volgende ochtend om 8u bij de ingang aan het Monastirakiplein. Voor
12 euro (2021) mogen we naar binnen. In tegenstelling tot wat veelvuldig wordt gedacht, is de tempel niet de Akropolis, maar het Parthenon.
De Akropolis is de tafelberg waarop de tempel staat. Hoewel het nog niet heel druk is met toeristen zijn we beslist niet de enigenwordendit tijdstip.
Het is best nog een wandelingetje via trappen om boven te komen op de Akropolis. Het Parthenon dateert uit het antieke Griekenland (de bouw begon
rond 490 voor Christus) en werd opgericht voor de Griekse godin Pallas Athena. Na zo'n vijftien jaar was de bouw voltooid.
Het Parthenon maakt veel indruk als we ervoor staan. Het is in meerdere opzichten groots. Niet alleen qua omvang, het bouwwerk meet ongeveer
70 bij 31m, maar ook wat betreft de uitstraling. Ondanks dat het zwaar beschadigd is, zijn we echt onder de indruk van de tempel. Ook het aantal
zuilen, acht in plaats van zes aan de voor- en achterzijde, en zeventien in plaats van vijftien aan de lange zijden zegt iets over het belang van
de tempel. Majestueus staat het Parthenon op de tafelberg, bijna onaantastbaar. We voelen ons licht nederig in het bijzijn van zoveel schoonheid.
Het moest grootsheid uitstralen. En dat doet het. (Tijdens de bezetting van Griekenland door de Ottomanen werd het Parthenon als vesting en
kruitmagazijn gebruikt. In 1687 ontplofte deze opslag tijdens een Venetiaanse belegering en raakte het Parthenon zwaar beschadigd -: Historiek).
Vanaf de Akropolis hebben we een prachtig uitzicht over de stad. Op zowel de heen- als de terugweg komen we langs het Odeion van Herodes
Atticus theater. De Romeinse consul Herodes Atticus liet het theater in de tweede eeuw bouwen als herinnering aan zijn vrouw. Het grote theater
is goed behouden en in de vorige eeuw gerestaureerd. Op zomeravonden worden er geregeld opera's, concerten en natuurlijk Griekse tragedies
opgevoerd. Het biedt plaats aan vijfduizend toeschouwers. Aanvankelijk was het muziektheater overdekt, maar in de loop der tijd is het dak
verdwenen, waardoor het nu een openluchttheater is. Ons 'uitzichtpunt' biedt een machtig gezicht op het imposante bouwwerk. Het oogt intiem, maar
ook groots. Net als het Parthenon, maar dan anders.
Wijk Plaka
De volgende dag lopen we eindeloos door de volksbuurt Plaka, in de schaduw van de Akropolis. Om die reden wordt het ook wel de wijk van de goden
genoemd. Het is een levendige, authentieke wijk met smalle, geplaveide, vaak steil oplopende straatjes en veel terrassen, café's en
taveernes. Er hangt een goede sfeer, gemoedelijk en in het geheel niet stads. In veel straten zijn prachtige, kleurrijke neoklassieke huizen te
bewonderen. Deze oudste wijk van Athene is een echt labyrint van straten en steegjes, waarin je makkelijk de weg kwijtraakt. Maar ach, wat geeft
het. We lopen gewoon een beetje rond. Hoe meer we omhoog lopen, hoe meer we in het authentieke Plaka komen en hoe minder toeristen we zien.
Tijdenlang dwalen we door de meer afgelegen straten, waar talloze muurschilderingen de boel opfleuren.
Het ligt vlak bij de tempel van Zeus en de poort van Hadrianus. Dus daar gaan we ook even naartoe.
Poort van Hadrianus
De poort van Hadrianus werd gebouwd op bevel van de Romeinse keizer Hadrianus als een symbool van zijn bezoek aan Athene. Het diende als een
welkomst symbool voor de stad. In de loop der jaren is de boog beschadigd door aardbevingen en plunderingen. Voor de bewoners van Athene is de
poort een teken van de verbroedering tussen de Romeinse keizer en de Griekse bevolking en een herinnering aan de rijke geschiedenis van de stad.
In de loop der tijden is er veel bebouwing voor, naast en achter de poort gekomen. Als wij er zijn, raast het verkeer, inclusief vele gele taxi's,
over het asfalt pal achter de poort. Hij staat er een beetje verloren en weggedrukt bij. Zonde.
Syntagma plein
Het Syntagma plein is het bekendste plein van Athene. Het mooie gebouw aan de rand van het plein is sinds 1979 het parlementsgebouw. Het pand
was vroeger het paleis van de eerste koning van Griekenland en is tussen 1836 en 1842 gebouwd. Bezienswaardigheden heeft het niet echt, maar het
plein is zelf een grote bezienswaardigheid. Zo ook vandaag. Het toeval wil dat uitgerekend deze donderdag hoog bezoek naar het plein komt om
een krans te leggen bij het graf van de onbekende soldaat. De politie wil onze vragen wie het betreft niet beantwoorden. Voorafgaand aan het
bezoek kijken wij - ons nergens van bewust - naar het wisselen van de wacht. Deze presidentiële garde (de Evzones) bewaakt dag en
nacht het graf van de onbekende soldaat en het presidentiële paleis. Meestentijds staan ze roerloos, behalve op het hele uur. Dan komt er
ineens beweging in de mannen. Het is een hele voorstelling. De Evzones wisselen van positie bij de blauwwitte wachthokjes op het plein. Het is leuk
om te zien. Ze vallen nogal op met hun uniform in traditionele Griekse dracht: een rode vilten baret, een witte plooirok, wit overhemd met wijd
uitlopende mouwen, witte wollen panty, zwarte sokken en schoenen met een grote pompon. Bij de wisseling bewegen ze met hoog opgeheven benen,
strakke armgebaren en het hoofd iets naar achteren. Er is veel publiek. Vanaf gepaste afstand kijken ze toe, met camera in de aanslag. Elke zondag
om 11 uur is er een feestelijke ceremonie met een militaire band en een groot regiment Evzones.
In de avond dineren we een laatste keer op het dakterras van ons hotel met het formidabele zicht op het Parthenon.
Korasida beach op Evia
Voordat we onze reis afsluiten, brengen we een mini-vakantie door op het strand van Korasida op het eiland Evia, twee uur rijden vanaf
Athene. Daar verblijven we enkele dagen. Het guesthouse Delfini ligt direct aan de Egeïsche Zee en na tien minuten lopen, staan we op het
zeer rustige strand. Nadeel is de zeer geringe hoeveelheid schaduw, die komt pas ver in de middag. Ook zijn er geen bedjes, dus het verdient
aanbeveling een parasol en/of strandstoel mee te nemen. De zee is prachtig turquoise en we genieten vele malen van het heerlijke water. Af en
toe zijn er bij stevige wind fikse golven in de branding of kleine, gemeen stekende kwallen en dan is het wel oppassen geblazen. We lunchen
en dineren meer dan goed in onze accommodatie en het uitzicht is geweldig, zo pal aan zee. Leuke plek.
Op weg naar Athene brengen we ook nog enkele uren door aan een goddelijk stuk strand tussen Chalkis en Lefkandi. Om daar te komen zijn we
bij een aangegeven parkeerplaats van de weg af gegaan. Het is er heerlijk rustig, we zwemmen samen met enkele lokale badgasten. Na de lunch op
het strand rijden we naar het hotel in Lefkandi. De dag daarna rijden we terug naar Athene, waar vandaan we naar huis vliegen.
