---

We zeiden tegen elkaar: laten we eens iets anders doen dan het volgen van de geasfalteerde weg door Island in the Sky, het noordelijke deel van het park Canyonlands in de staat Utah. De gids in het informatiecentrum gaf ons de tip de Shafer Trail te rijden. Dat hebben we geweten.
De route is slechts 31km, maar je kunt er de hele dag over doen. Tergend langzaam gaan we voort over de smalle in de rotsen uitgehouwen weg met in het hoger gelegen deel aan een kant voortdurend afgronden. Sommige stukken zijn ongelooflijk steil, waardoor we kruipen over de rotsachtige weg. De off-road route is een aaneenschakeling van adembenemende, fantastische uitzichten. Urenlang vergapen we ons aan onbeschrijflijk landschap. Soms is de weg langs de canyon heel smal, te smal en breekt het zweet me uit. Ik probeer me te concentreren op het uitzicht en te genieten. Dat lukt, al is het met een steen in mijn maag. Mijn vriendin rijdt vlekkeloos, daar ligt het niet aan.

Kilometer na kilometer rijden we langs ongelooflijke plekken met weergaloze vergezichten en uitzichtpunten. Canyonlands is zooooo moooooi!!! Het is een volstrekt ongerept gebied in het Coloradoplateau. Achter elkaar rijgen de cayons en de tafelbergen zich aaneen, uitgesleten door de Colorado-river en de Green-river. Zeer spectaculair.
De Trail is dus op zichzelf niet heel lang, maar mondt uit in the White Rim Road, de 100km lange dirt-road rondom Island in the Sky. We rijden ook een deel van de White Rim Road. We stappen uit en lopen de Colorado River Overlook Trail. Die korte wandeling voert ons naar een plateau, met uitzicht op de Colorado-river. Op dat plateau, afgeronde toppen van enkele meters doorsnee, nuttigen we heel langzaam de meegebrachte lunch. We krijgen geen genoeg van het uitzicht. Wat een fantastische lunchplek. Mijn meest bijzondere lunchplek ooit. En ook de mooiste.
Maar op de terugweg slaat de hoogtevrees toe. Al tijden zie ik aan mijn kant diepe afgronden langskomen. Nergens hekjes of vangrail. De angst wint uiteindelijk. Sommige delen van de weg zijn zo smal dat twee auto's elkaar niet kunnen passeren. Geregeld moeten we uitstappen bij een onoverzichtelijke bocht om te kijken of we door kunnen. Anders moeten we achteruit en dat is een mogelijkheid waar ik niet eens aan wil dénken.
Ik besluit de rest te lopen.

Vrijwel het hele stuk omhoog heb ik gelopen. In de hitte. Eenmaal bijna boven, nog vóór het zeer smalle stuk, stopt een auto naast mij. "Did you walk all the way up?" De man op de passagiersstoel kijkt mij onderzoekend aan. "Yes sir, I did." Hij en de chauffeur moeten lachen. Zij hebben geen hoogtevrees. Nee, ik wil zeker geen lift. "Where you from?" "Holland." "Have a nice day." De auto rijdt door. Op naar het smalle stuk.
Zeer bijzonder, in alle opzichten.

The Narrows (Zion)

vorige pagina

terug naar VS2003

terug naar intro