Ineens zien we het teken van de Grande Randonnée (GR), het lange afstandswandelpad. De markering met de horizontale witte en rode balk betekent onze 'redding'. Nou ja, figuurlijk gesproken dan. We lopen al een fikse tijd door velden met wijnstokken, lavendel, uitbundig wilde, gele brem en grasland. Ergens hebben we een afslag gemist, zoveel is duidelijk. Aanvankelijk zegt Google Maps: nog 51 minuten tot het doel (St Martin de Castillon). Na een half uur lopen is het een kwartier minder: nog bijna 40 minuten. We gaan voort en plotseling staan we weer bij de asfaltweg met het bord 'camping die kant op'. Op de plek waar we eerder vandaag juist zijn afgeslagen, het veld in. Huh? We worden over het asfalt gestuurd, maar zo willen we helemaal niet. We hebben vanochtend namelijk besloten een lange wandeling te maken, dwars door het Franse land, zonder wandelpad. Om eens te bekijken hoe die heuvels van de Luberon er van nabij uitzien. Een beetje de avontuurlijke route. Nou, dat lukt goed. Dus terug maar weer het veld in, over het met losse stenen gelegde pad, waarover eigenlijk alleen een tractor kan rijden. We zien de buitenste huizen van St Martin de Castillon liggen, bovenop de heuvel, maar het is een hele toer om er te komen. Althans, zoals wij het doen. Een Franse boer stuurt ons ook naar de weg. Nee. IJzerenheinig gaan we voort, door akkerland, langs vervallen huizen, langs nette, bewoonde boerderijen en langs vele wijnranken. En dan... de wit-rode balkjes.

×

Hè hè, we zitten goed. Die beloning heeft echter wel een prijsje: vanaf nu gaat het écht fiks omhoog. Het zweet loopt van mijn rug af en mijn benen lopen vol. Maar dan zijn we boven. We kronkelen door de met natuursteen geplaveide, smalle straten van St Martin. Mooi. Ook hier gaat het omhoog en omlaag, mét trappen en zonder trappen. We vleien onszelf neer op het terras van Bar de la Fontaine. Het ziet er gezellig uit, laten we zeggen: de charme van de Franse eenvoud, maar dan positief bedoeld. Veel keus is er overigens niet om te gaan eten; het is de enige lokaliteit in het dorp. Maar wel de moeite waard. Voor een schappelijke prijs lunchen we op z'n Frans, met de heuvels van de Luberon als uitzicht.
Bon appétit!

Saignon

naar boven

terug naar intro