Transkei en Wild Coast
Als je vanuit Durban richting westen rijdt, kom je door de Transkei. Dit voormalige homeland ademt veel meer de sfeer
van het Afrika, zoals wij het kennen. Het is het land van de Xhosa, met één beroemde zoon: Nelson Mandela. Hij groeide
op in het dorp Qunu.
Over een kwalitatief slechtere (asfalt)weg rijden we oeverloos langs glooiende, groene heuvels,
met her en der huisjes en rondavels. Meestal van steen en vaak met kleurtjes. Vele woningen hebben een moestuintje. Alles lijkt
achteloos neergezet. Ruimte genoeg. Immer gaan de velden voort. Langs de weg lopen mensen, die vriendelijk zwaaien naar de truck.
Ongeveer driehonderd kilometer lang zien we een andere wereld, ver verwijderd van het moderne leven. Weinig blanken leven hier, het is
het minst ontwikkelde en armste kustgebied van Zuid-Afrika. Ook weinig toerisme, de meeste reisaanbieders laten hun cliënten vliegen
van Durban naar bijvoorbeeld Port Elisabeth.
We stoppen ergens in het niets. Een simpel, witgekalkt, huisje is het enige wat we zien in de wijde omtrek. Op twintig meter van het huis
staat het toilethokje. Buiten spelen twee pups en vier kinderen samen. De sfeer is in een woord te vangen: blijheid. Daar stappen we over
in een 4x4-truck om de tien kilometer lange 'weg' naar de lodge aan de Wild Coast te nemen. Het pad zit vol met kuilen, stroomgeulen en
andere onregelmatigheden. De lodge bestaat uit diverse ronde huisjes met rieten daken en in het midden de grote ruimte, waar wordt gekookt
en gegeten. Vanaf de lodge voert een pad door een strook bomen naar de Indische oceaan. Voor zover we kunnen kijken zien we ruige, lage
kliffen waar de woeste golven op stuk slaan. Het zeewater loopt weg tussen de grillige rotsen. Natuurlijk krijgen we een douche van een golf
die iets te hoog en te hard aan komt. Vlak voor de lodge is er een stuk strand, aan de achterkant geflankeerd door de glooiende heuvels,
vol met meertjes, bossen, poeltjes en watervallen. We kunnen overal zwemmen en sommigen van ons doen dat dan ook. Aan weerszijden van het strand
staan enkele vissershuizen, waar de was flink wappert in de frisse wind. Onaangetaste kustlijn voor zover het oog reikt. Tijdens een
wandeling zien we een school dolfijnen; soepel doorklieven ze de wilde golven. Wat een mooie plek.
naar boven
terug naar intro
terug naar Truck en Jeep
