old havana

Pleinen en oldtimers in het centrum van Havana. Foto: Stella van ZantenĀ©



Oud Havana

Oud Havana




Ons hotel ligt aan de Malecón, de ruim honderd jaar oude boulevard, waar ook de enorme hotels van de maffia aan liggen. De brede weg langs het water lijkt speciaal aangelegd om volop ruimte te bieden aan de oldtimers, die hier af en aan rijden. Duizenden moeten het er zijn, in alle kleuren en in alle modellen. Wat een magnifiek gezicht.
Je kunt rustig stellen dat het straatbeeld van Havana wordt beheerst door deze tientallen jaren oude auto's, lang geleden geïmporteerd uit de Verenigde Staten. Ook in de smalste straatjes duiken ze ineens op, in de kleuren felgroen, hardblauw of knalroze. Ik kijk mijn ogen uit naar deze bijna relikwieën uit vervlogen tijden. Een overblijfsel uit de jaren zestig toen er door het handelsembargo van de VS geen nieuwe auto's konden worden ingevoerd. Naast de klassiekers rijden er behoorlijk wat Russische Lada's rond, ooit vanuit de Sovjet-Unie het land binnengekomen. De waarde van deze auto's is flink gestegen. Daartussen komen ook wel wat moderne auto's voorbij.



Urenlang zit ik op het muurtje langs de boulevard. Elk model klassieke auto en elke kleur contrasteert even mooi met de achterliggende vervallen gevels. Het lijkt een beetje alsof al die panden nooit zijn afgebouwd. Op de een of andere manier past alles heel goed bij elkaar.
Een straat verder van de zee af heerst al een enorme rust. En dat in een stad met twee miljoen inwoners. Het lijkt uitgestorven op de meeste plekken. In de ochtend werpt het prachtige strijklicht een goudgele gloed over de panden. In de rustige straten buiten het centrum hoor ik alleen het geluid van een ratelende kar met drie jongens erop. Aan de overkant van de straat scharrelt een Cubaan in een afvalcontainer. De luiken van de haveloze huizen hangen uit het gelid, de verf is er op de meeste plekken af. Voor een afgebladderde muur wordt een goudkleurige oldtimer geparkeerd. Door het ochtendlicht kleuren alle tinten naadloos met elkaar.



In het oude centrum van Havana (Habana Vieja) is het druk. Naast de vele Cubanen lopen er nog veel meer toeristen rond, zo lijkt het. Desondanks is het toch een stuk rustiger dan in bijvoorbeeld Amsterdam. Oud Havana is prachtig, met zijn smalle straten en of stegen volop behangen met alle soorten schitterende balkons. Havana ademt de sfeer van weleer. De huizen zijn voorzien van siersmeedwerk in de vorm van tralies en her en der staan statige, koloniale panden. Daarnaast een poort van krullend ijzer, de toegang tot een verscholen binnenplaats. Veel straten zijn geplaveid met kinderkopjes. In de meer vervallen straten hebben de stoepen en de bestating grote kuilen en moet je oppassen dat je niet tot je knieën in een gat trapt. Het is een wereld vol contrasten. Havana is een machtige stad en zonder meer kandidaat voor een stedentrip. Nieuw uitziende gevels worden afgewisseld met afgebladderde muren, wat de stad zo'n eigen karakter geeft. Op de hoek van de straat staat zomaar een grote kar met fruit. Uit de vele restaurantjes en kroegen klinkt muziek. Altijd. Overal. Schitterende houten deuren wonen in een haveloze gevel. Er zijn volop bouwactiviteiten; de overheid spendeert veel aandacht aan restauratie. Het is een open stad met veel fraaie pleinen.
Inwoners en bezoekers verplaatsen zich te voet of per taxi. De mooiste is uiteraard de oldtimer, al dan niet met open dak. Ook zijn er paard met grote wagen, de fietstaxi (voor twee personen), de brommer, motor met zijspan, een gele eitaxi, een jeep of een gele personenauto. In deze branche wordt goed geld verdiend en dat neemt alleen maar toe door het stijgende aantal toeristen.

lokale band in bar La Bodeguita del Medio
interieur bar La Bodeguita del Medio

Een 'must-see' is een bezoek aan bar-restaurant La Bodeguita del Medio, ooit de stamkroeg van de Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway, die lang in Havana woonde. De wanden hangen vol met allerlei foto's van bekende en onbekende bezoekers. De bar is beroemd om zijn mojito, het drankje met Havana rum, limoen, soda, suiker en munt. Ook zijn er sigaren te koop, zoals het goede merk Romeo y Julieta No 2, met een lengte van 129 mm. Als we over straat op de kroeg aflopen, zien we toeristen zich verdringen voor de deur. Iedereen wil een glimp opvangen van deze speciale plek. We worstelen ons naar binnen, waar een klein bandje heerlijke Cubaanse muziek speelt. Enkele locals zingen luidkeels mee, met een grote grijns op hun gezicht. En natuurlijk met een mojito in de hand. Hier wordt het leven gevierd. De sfeer is fantastisch en als bezoeker wil ik me ertussen werpen, eindeloos aan de bar hangen, keihard meezingen, dronken worden van al die mojito's en nooit meer weggaan.

Pinar del Rio

naar boven

terug naar intro