delicate arch

De imposante veertien meter hoge Delicate Arch in national park Arches in Utah. Foto: Stella van ZantenĀ©




Delicate Arch

Delicate Arch


Gelukkig. Iemand loopt ons tegemoet. Kan ik vragen hoe ver het nog is. We lopen namelijk al een flinke tijd over de hete rotsen van Arches. En ik heb het behoorlijk gehad. We zijn op weg naar de Delicate Arch, dé attractie in dit geweldige park.
Hoewel we al eerder in Arches national park zijn geweest, besluiten we deze reis opnieuw om door dit park met zijn vele bijzondere rotsformaties te rijden en te lopen. Ditmaal is de hike naar de Delicate Arch ons hoofddoel.
De lengte van deze wandeling is slechts 4,8km (heen en terug), maar de 'trail' is erg zwaar. De hete zon brandt op onze lichamen, nergens is schaduw. Het wordt niet voor niets afgeraden deze wandeling tijdens de warme uren te maken. En dat is precies wat wij wel doen. Erg dom en onverstandig. En dan is er ook nog flink wat hoogteverschil. Zwetend zwoegen we voort. En we hebben ook nog onvoldoende water bij ons. Het spoor kunnen we gelukkig eenvoudig volgen via de gestapelde stenen.
Maar dan, om de bocht, zien we ineens de Delicate Arch. Wow! Fier prijkt hij daar, met op de achtergrond de La Sal Mountains. Wat mooi! Het aanzicht is de hike meer dan waard. De boog is bijna veertien meter hoog en ruim tien meter breed, maar hij lijkt veel groter. Als mijn vriendin in de opening gaat staan, oogt ze nietig. Het is nauwelijks voor te stellen dat deze boog een 'overblijfsel' is van de kracht van erosie. Godzijdank is er minder dan een handvol andere toeristen; het kan erg druk zijn bij de Arch. In alle stilte en rust kunnen we de boog van alle kanten bekijken, adoreren bijna.

de trail staat goed aangegeven
Delicate Arch met op de achtergrond de La Sal Mountains
de Arch van de andere kant bekeken

Enkele jaren geleden zagen we de Arch ook al, maar toen vanaf een andere kant. We maakten indertijd de korte wandeling naar het Delicate Arch Viewpoint. We zagen de boog van ver staan. Te ver eigenlijk. Alleen met een enorme telelens konden we de boog op de foto krijgen.
Maar nu zijn we dichtbij. Heel dichtbij. We raken hem aan, maar ik ben voorzichtig. Want ineens bekruipt mij de gedachte: wat als - door mijn toedoen - de boog zou omvallen. Hoeveel jaar cel zou ik dan krijgen, voor vernieling van cultureel erfgoed? Ik word er een beetje nerveus van en durf er niet goed aan te denken, dus kijk ik maar naar dit fenomeen. Heel bijzonder.

Canyonlands

vorige pagina

terug naar intro