Beren-excursie
Natuurgebied Knight Inlet ligt op het vasteland van Canada. Wij gaan daar op
beren-excursie.
We steken per boot vanaf Vancouver Island de Johnstone Strait over, een prachtige tocht langs bergen, inhammen en baaien
met drijvende tankstations.
In Knight Inlet gaan we aan wal. Deze baai dringt diep in het vasteland door en staat in verbinding met de oceaan.
Daarom is er ook eb en vloed.
Bij eb komen de grizzlyberen bij sommige meertjes om te vissen; ze slaan met hun poot de zalm uit het water.
Op het vasteland van British Columbia verruilen we de boot voor het open achterdek
van een vrachtwagen. We zitten hoog. Dat heeft twee redenen: zo zien we de omgeving goed én het is veiliger in verband
met de beren. Want beren gaan we zien. Deze tour heeft een vrijwel honderd procent garantie op succes.
In een ondiep watertje spotten we onze eerste grizzly. Wow! Wat is-ie groot! Wat een machtig dier. Prachtig. De beer vermaakt zich kostelijk, beetje
zwemmen en poedelen. Hij/zij trekt zich niets van ons aan.
Bij een brug verlaten we de vrachtwagen. Hoezo? De gids vertelt dat de beren zich doorgaans onder de brug ophouden. Als
wij óp de brug staan of er een beetje overheen hangen, kunnen we ze zien... Ja,ja. Ik vind het doodeng, maar doe braaf. En
inderdaad, we zien vrijwel onmiddellijk een grizzly bij de brug. Maar hij/zij heeft ons óók gezien! In een fractie is
hij/zij een paar meter hoger, op de oever. Jezus. Ik schrik me kapot. De gids maant ons naar één kant van de brug. Achteruit!
De beer loopt het andere eind van de brug op. Mijn knieën knikken en ik denk dat ik behoorlijk sta te trillen. Hij/zij zal
toch niet onze kant opkomen? Wat doen we dan? Maar nee, na enkele minuten van wederzijdse bestudering draait de beer zich om. De
hele groep zucht van verlichting. Was dit leuk?
De vrachtwagen brengt ons naar een water met dammetjes. Daar zwemmen de zalmen, het favoriete hapje van de beren. Uit de bosjes komt
een moederbeer met drie jongen aangelopen. Wat een machtig en indrukwekkend gezicht. En wat zijn de jongen al groot, ik heb af en toe moeite de moeder van de
'kleintjes' te onderscheiden. Ze hebben trek. De foto-camera's naast mij klikken onophoudelijk. Voor onze ogen doet de moeder voor hoe je een zalm uit het water vist.
Haar voorpoot verdwijnt in de stroom en jawel, er hangt een zalm aan. Ze neemt er een hap uit en gooit de vis vervolgens achteloos weg. Als de buikjes vol
zijn, is het speelkwartier voor de jongen. Ze vermaken zich opperbest in het water. En wij veilig achterop de vrachtwagen. Maar niet
meer uitstappen.
Deze tour is geboekt bij Tide Rip Tours in Telegraph Cove
9/11
vorige pagina
terug naar intro
